در اهمیت دانش و فرهنگ
[1396/09/29]
احادیث و روایاتی درباره کتاب و کتابخوانی
علی(ع): الکُتُبُ بَساتینُ العُلَماء (غُررالحکم)
کتابها بوستانهای دانشمندانند.
علی(ع): نِعمَ المُحَدِّثُ الکِتابُ (غررالحکم)
کتاب، خوب سخنگویی است.
علی(ع): الکتاب أَحَدُ المُحَدِّثَین (غررالحکم)
کتاب یکی از دو سخنگوهاست.
امام صادق(ع) خطاب به مفضل بن عُمر:
أُکتُب و بُثَّ عِلمَکَ فی إِخوانک، فَإِن مِتَّ فَاورِث کتُبَکَ بَنیک، فَإنَّه یأتی علی الناس زمان هَرج لایَأنِسونَ فیه إلّا بِکُتُبِهِم.(کافی)
بنویس و علم خود را میان برادرانت منتشر ساز، پس هرگاه از دنیا رفتی کتاب‌هایت را برای فرزندانت به ارث بگذار، زیرا زمانی خواهد آمد که مردم جزء با کتاب هایشان همدم و همنشین نشوند.
پیامبر(ص): قَیِّدوا العِلمَ بِالکِتابِ(بحارالانوار)
علم را با نوشتن به بند کشید.
پیامبر(ص): أُکتبوا العِلمَ قَبلَ ذهاب العلماء و إِنما ذهاب العلم بِمَوتِ العلماء (کنزالعمال)
علم را پیش از درگذشت دانشمندان بنگارید. چرا که با مرگ ایشان دانش نیز می‌رود.
امام صادق(ع): أُکتبوا فَإِنَّکُم لاتَحفَظون إلّا بِالکِتاب(کافی)
بنویسید، زیرا جز با نوشتن حفظ نخواهید کرد.
پیامبر(ص): المؤمن اذا مات و تَرَکَ وَرَقَة عَلیها عِلم تکونُ تِلک الورقةُ یوم القیامة سِتراً فیما بَینَه و بین النار و أعطاه الله بتارک و تعالی بکُلّ حَرف مَکتوب علیها مَدینَة أوسَعَ مِنَ الدُنیا سَبعَ مرّات(امالی صدوق)
هرگاه مومن از دنیا رود و یک برگ‌نوشته علمی از خود بجای گذارد روز قیامت آن برگ میان او و آتش پرده‌ای شود و خداوند تبارک و تعالی در قبال هر حرف که روی آن نوشته شده، شهری هفت برابر وسیع‌تر از دنیا به او خواهد بخشید.
تهیه و تدوین: محمود نظری مدیر بخش نسخ خطی کتابخانه مجلس