بمناسبت سالروز قتل امیرکبیر" میرزا محمد تقی فراهانی "
[1399/10/22]
امیرکبیر ، امیری در طراز ایران"
در میان صدراعظمهای ایران ، امیرکبیر١١٨٥-١٢٣٠ ش. در دوران صدرات ٣٩ ماهه خود دارای شاخصهای خدمات ماندگاری است که کمتر رجل سیاسی و مذهبی در ایران به آن نایٔل شده است.
این آشپززاده که از عنفوان جوانی در تبریز نبوغ خود را بعنوان وزیر نظامی نشان داد و سپس در حکومت رساندن ناصرالدین شاه، سرکوب فتنه بابیه، تاسیس دارالفنون، انتشار روزنامه وقایع اتفاقیه، ایجاد قراولخانه، انضباط مالی، حذف القاب و عناوین دولتی،حل اختلافات مرزی با عثمانی و معاهده ارزنه الروم و دهها دستاورد دیگر مبادرت نمود و با کارشکنی "مهدعلیا" مادر شاه از صدرات عزل در حمام فین کاشان به قتل رسید و ایران بی پناه معدود خدمتکاران وطن دوست خود را از دست داد.
جدیت امیر کبیر در امضای معاهده "ارزنه الروم"(١٢٥٩ق.)و مهار بازی مزورانه درباریان داخلی و باب عالی عثمانی در مذاکرات دوساله در خاک عثمانی سیاست موارنه منفی و عدم اعطای امتیازات به بیگانگان را دنبال کرد و اقتدار سیاسی به ایران بازگرداند و سیاست "پالایش مذهبی " و مقابله با فرقه های مقدس مأب ،این سیاستمدار ایرانی را در تاریخ ماندگار کرد .
ناصرالدین شاه با دستور قتل امیرکبیر ،"فرمان تدبیر" و "تعقل دربار" را از دست داد و بجای وی میرزا آقاخان نوری از عاملان وابسته به انگلیس ، صدراعظم ایران شد و دوره جدیدی از نفاق و چپاول از عصر ناصری تا دوران مظفری را تثبیت کرد.
توجه امیر کبیر به تربیت محصلان در دارالفنون و آوردن معلمان خارجی، برای عدم خروج رجال و شاهزادگان از کشور و اتلاف منابع ملی و ثروتهای دربار، ایجاد نظم و انظباط سازمانی در مقابل اجنبی ها و نمایندگان سیاسی مقیم خارج، نمایش شیوه نوین در مذاکره با دشمن برای حل اختلافات مرزی، شایسته سالاری در انتصاب کارگزاران دولتی و دهها فرمان وی دیگر ایران را برای مدتی از تهدید و چپاول مصون کرد.